Filar dla higieny osobistej

Czym jest łazienka

Łazienka, to może być na przykład pokój w domu lub hotelu przeznaczony do czynności higieny osobistej, zwykle zawierający toaletę, umywalkę, wannę oraz prysznic. W niektórych krajach toaleta jest zwykle dołączana do łazienki, podczas gdy inne kultury uważają to za niehigieniczne lub niepraktyczne i nadają temu miejscu osobną przestrzeń.

Historia łaźni i łazienek

W dialekcie amerykańskim słowo „łazienka” może oznaczać każde pomieszczenie zawierające toaletę, a nawet toaletę publiczną.
Pierwsze zapisy dotyczące stosowania kąpieli sięgają aż 3000 lat p. n.e W tym czasie woda miała silną wartość religijną, będąc postrzegana jako element oczyszczający zarówno ciało, jak i duszę, i dlatego nie było niczym niezwykłym, że ludzie musieli się oczyścić przed wejściem do świętego obszaru. Kąpiele są rejestrowane jako część życia wioski lub miasta przez cały ten okres, z podziałem na łaźnie parowe w Europie i Ameryce oraz zimne kąpiele w Azji. Wspólne kąpieliska zostały wzniesione w wyraźnie oddzielonym miejscu od pomieszczeń mieszkalnych wioski.
Prawie wszystkie z setek starożytnych wykopanych na całym świecie domów, miały one własne pokoje kąpielowe. Często w przypadku starożytnych Rzymian mimo funkcjonowania łaźni publicznych, była w ich domach obecna znajdująca się przeważnie na parterze wanna, zwykle wykonana z cegły, czasem z otaczającym ją krawężnikiem. Woda spływała przez dziurę w podłodze, zsypy lub rury ceramiczne w ścianach, odprowadzały ją do miejskiego systemu odwadniającego. Co przypominało funkcjonowanie współczesnej łazienki z nowoczesnym systemem odprowadzania wody i ścieków.

Znaczenie łaźni dzisiaj

W XVI, XVII i XVIII wieku korzystanie z publicznych łaźni stopniowo zmniejszało się na zachodzie, a prywatne przestrzenie były uprzywilejowane, kładąc w ten sposób podwaliny pod łazienkę, która miała stać się w XX wieku. Zwiększona urbanizacja doprowadziła jednak do powstania większej liczby łaźni i domów myjących w Wielkiej Brytanii.. W niektórych krajach wspólny społeczny aspekt oczyszczania ciała jest nadal ważny, na przykład w sento w Japonii i „łaźni tureckiej” (znanej również pod innymi nazwami takimi jak Hammam ) w całym świecie islamskim oraz krajach o wysokiej amplitudzie temperatury i suchości powietrza. Historyk kultury Barbara Penner rozpisywała się o niejednoznacznej naturze łazienek, zarówno jako najbardziej prywatnej przestrzeni, jak i najbardziej połączonej z szerszym światem zewnętrznym, prawdopodobnie właśnie w kontekście łaźni publicznych.